۱۳۸۸ خرداد ۲۷, چهارشنبه

ارایش و اثرات روانی ان

مطالعات باستان شناسي ، تاريخي و انسان شناسي، تاييد کرده اند که لوازم زيبايي براي بدن، توسط زنان و مردان همه فرهنگ ها و جوامع مورد استفاده قرار گرفته است.

گردشي در گالري هاي صورت در موزه ملي ما، شواهد بارزي از تحول در عادت آرايش شخصي طي 200 سال گذشته نشان مي دهد. بررسي هاي مدرن فرهنگ هاي کشورهاي دور، نشان مي دهند که رنگ آميزي پوست و رنگ کردن مو در رفتار اجتماعي، نقشي مهم بازي مي نموده است. در فرهنگ حاضر ،در مقايسه با سابق اين موضوع کاهشي نداشته است، فقط ظريف تر و کمي غير ملموس تر گرديده است.

نياز به آرايش پوست آنقدر حياتي است که اگر همه محصولات آرايشي تجاري از بازار برچيده شوند، مصرف کنندگان ، لوازم مورد نياز خودشان را خود توليد خواهند کرد: مواد حيواني، گياهي و معدني مخلوط مي شوند، يا به صورت خمير در آورده مي شوند و براي آرايش، رنگ آميزي مو و صاف کردن چين هاي صورت به کار مي روند. دختران مدرسه اي لوبياي قرمز را ذخيره مي کنند پس از مرطوب کردنشان بر روي صورت و گونه ها و لب ها مي مالند. ابروها، خطوط رويش مو و نشانه هاي زيبايي مدام تغيير مي کنند تا با درک اجتماعي رايج از جذابيت ، هماهنگي يابند.

سلامت پوست، از عدم وجود انواع بيماري ها تغيير وسيع تري دارد چون ظاهر پوست، مو و ناخن براي ابراز موقعيت اجتماعي و براي ايجاد تاثير بر ديگران و در نتيجه ايجاد اعتماد به نفس و رضايت از خود موثر است و شخصي که معتقد است بدن سالم او مطابق با استانداردهاي زيبايي نيست، باز هم از يک ناراحتي رنج مي برد.

بنابراين ، اين مساله ما را موظف مي نمايد که شرکت فعالي در مراقبت اوليه پوست و زيبايي و آرايش آن داشته باشيم و اين مسئوليت را نبايد به آرايشگران، مسئولين سالن هاي زيبايي و مراکز فروش يا فروشندگان لوازم آرايشي محول ساخت و بايد دانست همه انسان ها مشتاقانه منتظر پذيرفتن مشورت از طرف افرادي مي باشند که مي توانند ضامن زيبايي و سلامتي چهره آنها باشند. بدون آنکه بدانيم چه مي کنيم و چه اثري خواهد داشت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر